کلیهها لوبیایی شکل هستند.
در طرفین ستون مهره و پشت محوطه شکم قرار دارند.
پردهای از جنس بافت پیوندی کلیهها را در بر گرفته (مانند ششها)
سرخرگ کلیه قبل از آن منشعب میشود. انشعابات سیاهرگی بعد از کلیه به هم میپیوندند و سیاهرگ کلیه را میسازند.
ترتیب از بالا به پایین: سرخرگ، سیاهرگ، میزنای.
انشعابی از سرخرگ از جلوی انشعابی از سیاهرگ عبور میکند و وارد کلیه میشود.
سیاهرگ کلیه جلوتر از سرخرگ کلیه است.
میزنای از پشت سیاهرگ کلیه عبور میکند..
میزنای از جلوی آئورت و بزرگ سیاهرگ زیرین عبور میکند.
کلیه چپ به آئورت نزدیکتر است و کلیه راست به بزرگ سیاهرگ زیرین.
سیاهرگ کلیه چپ از سه انشعاب و سیاهرگ کلیه راست از دو انشعاب به وجود میآید.
کوچکترین هرم کلیه بالاتر از سرخرگ کلیه قرار دارد.
بخش قیف شکل کلیه: لگنچه و بومن.
بخش قشری کلیه از بخش مرکزی تیره تر است.
در ناف کلیه چربی وجود دارد.
قطورترین بخش نفرون: بومن – نازکترین بخش نفرون: قوس هنله
مجرای جمع کننده جز نفرون نیست.
قوس هنله تنها از بخش قطور خود به لولههای پیچ خورده نزدیک است.
قطورترین بخش هنله در بخش پایین رو است.
قسمت قطور هنله در بخش بالا رو بلندتر است.
در هنله بالا رو میزان بخش قطور و در هنله پایین رو میزان بخش نازک بیشتر است.
رگ مجاوری پایین رو سیاهرگ و رگ مجاور بالا رو سرخرگ است.
مجرای جمع کننده هر چه به سمت پایینتر بیاید قطورتر میشود.