جایی که سر جنین به پایین فشار وارد میکند نشانه نزدیک بودن زایمان است و بخشی از فرایند زایمان نیست.
آنزیمهای آکروزوم رها میشوند و ترشح نمیشوند.
عبور از سلولهای فولیکولی و لایه ژلهای بخشی از لقاح نیست.
در فرایند لقاح سه بار تجزیه پوشش هسته را میتوان دید.
سلولهایی که با تقسیم سریع مورولا را میسازند G1 کوتاهی دارند.
بلاستوسیست در رحم به وجود میآید و در لوله رحم وجود ندارد.
جدار لقاحی در لوله فالوپ تشکیل میشود.
سلولهای تروفوبلاست از سلولهای توده درونی بزرگتر هستند.
در بند ناف یک سیاهرگ ضخیم وجود دارد که خون روشن را از جفت به جنین میبرد. از جنین هم دو سرخرگ کوچکتر خون تیره را به جفت میرساند.
مادر میتواند باعث ایمنی غیرفعال در جنین شود.
لایههای زاینده در هفته اول وجود ندارند.
زمان تعیین جنسیت، همان زمان لقاح است.
بعضی اندامها بعد از تولد شروع به فعالیت میکنند، مثل غدد جنسی پسران.
در فرایند زایمان چندین هورمون نقش اساسی دارند، یکی از این هورمونها اکسیتوسین است.
در زمان زایمان بدن مادر در شرایط تنش قرار میگیرد. پس میتوان گفت در زمان زایمان اپینفرین و نوراپینفرین هم ترشح میشوند.
آغاز انقباض سلول ماهیچهای به سه روش ممکن است:
-با رسیدن پیام عصبی مثل ماهیچههای اسکلتی.
-توسط پیام هورمونی مثل انقباض ماهیچه رحمی توسط اکسیتوسین.
-توسط تکانه الکتریکی مثل ماهیچه قلبی.
تولید شیر توسط پرولاکتین با تنظیم مثبت انجام میشود.